سلامتی و آرامش در یک روز آخر هفته
نمایشی از گرفتاری‌های روزمره شهروندی
جمعه ساعت 11 به اتفاق خانم رفتیم نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، اولش میخواستم تا شلوغ نشده صبح زود برم که خانم گفت ساعت کار نمایشگاه از 10 به بعده!، سال قبل که رفته بودیم خیلی شلوغ بود گفتم شاید امسال منظم و مرتب شده باشه. متروی مصلا پیاده شدیم، چنان شلوغ بود که چندین دقیقه طول کشید تا در صف‌های فشرده از سالن مترو خارج و وارد نمایشگاه بشیم؛ اونجا بساط ساندویچیا و اغذیه‌ای‌ها حسابی پر رونق بود. در طی مسیر ورودی تا سالن‌ها انعکاس شدید نور آفتاب از سنگای مرمری کف محوطه باعث سوزش شدید چشم میشد. داخل یکی از سالن‌ها شدیم، به طور بی نهایت افتضاحی شلوغ و گرم بود و اصلاً نمی‌شد حتی از دور نگاهی به کتابا انداخت، از اولین درب خروجی از سالن خارج شدیم برگشتیم مترو. این بار یک صف ورودی مترو بود و بیست صف خروجی! به هر زحمتی بود به ایستگاه میرداماد برگشتیم و از آن جا با ماشین خودمان برگشتیم خانه.
تلویزیون را که روشن کردم دیدم فقط خش خش می‌کنه، رفتم بالا پشت بوم دیدم یکی از همسایه‌ها که منزلشو تخلیه کرده هر چه آنتی بالای پشت بام بوده رو جمع کرده با خودش برده! باهاش تماس گرفتم گفت اشتباه شده تا چند روز آینده اونارو برمیگردونه سر جاش!
تصمیم داشتیم بعد از ظهر بریم پرند خونه عمو، آخر بزرگراه همت بعد از شهرک المپیک تغییراتی کرده بود و تابلوی راهنمایی نداشت یک مسیر اشتباه رفتم یک بار هم مسیر رو رد کردم. در بزرگراه آزادگان به یکباره وسط بزرگراه گارد ریل ظاهر شد، از سمت چپ رفتم که تابلوی فرودگاه امام خمینی را دیدم که مسیر سمت راستی را نشان می‌داد، نمیدونستم دنده عقب بیام یا نه، خیلی شلوغ و خطرناک بود؛ تصمیم گرفتم همون مسیر رو ادامه بدم شاید جلوتر راهی برای ورود به سمت راست باشه! مقداری که جلوتر رفتیم دو مسیر مجدداً یکی شد!
در پرند به اتفاق خانواده عمو و کریم رفتیم بیرون شهر و رو آتیش با گداجوش چایی درست کردیم که خیلی چسبید، شب که برگشتیم پرند برقا قطع شده بود و نیم ساعتی بعد وصل شد. بعد از شام و کمی صحبت برگشتیم تهران، باز هم مسیر درست در جاههایی که به چند راه تقسیم میشد فاقد تابلو راهنمایی بود، به هر ترتیبی بود وارد بزرگراه همت شدیم و برگشتیم خونه.
خواستم یه نگاهی به ایمیلام بندازم، چندین و چند بار خط اینترنت قطع شد. میخواستم برنامه مرورگر گوگل کروم رو نصب کنم، پیغام داد دسترسی به این برنامه برای کاربران ایرانی مسدود شده، با یه اتصال مجازی وصل شدم، این بار برنامه نصب اجرا شد و شروع کرد به دانلود برنامه، اما هم خط کند بود هم چند بار دیگه ارتباط قطع شد، از خیر نصب این مرورگر گذشتم. خواستم سایت خودم رو بررسی کنم دیدم پایین صفحات تبلیغات افتضاحی نمایش داده میشه! اولش فکر کردم شاید سایتم هک شده، رو صفحه راست کلیک کردم و گزینه View Source رو انتخاب کردم، عجیب بود هر چی کد منبع دنبال تبلیغات گشتم خبری نبود! خواستم از طریق کنترل پنل سایت موضوع رو بررسی کنم که یا صفحه اون نمی‌اومد، یا اگه وصل میشد پیغام عدم اعتبار امنیت اتصال را می‌داد که در مورد ارتباطای ایمن سایتای ایرانی یه چیز رایجه! همین طور که همه راهها به بن بست ختم شد یهو به فکرم رسید که اشکال میتونه ناشی از تبلیغات سرباری باشه که اون ارتباط مجازی اضافه می‌کنه! اون ارتباط رو قطع کردم و یه ارتباط ساده ایرانی رو گرفتم و دوباره سایتم رو بررسی کردم: حدسم درست بود، اشکال از از سایت من نبود، هزینه اضافی تبلیغات اون ارتباط مجازی بود.
این بود داستانی از یک پایان هتفه من، متأسفانه همه ما همیشه به نوعی درگیر چنین گرفتاری‌هایی هستیم، نمی‌دانم یه آدم چقدر میتونه در چنین وضعیتی قرار داشته باشه و اعصاب و سلامتیش دچار مشکل نشه، تازه اینا پیش پا افتاده‌ترین نمونه‌های شلوغی و بی نظمی زندگی ماست که به راحتی با کمی وجدان کاری، احساس مسئولیت و عقل و شعور قابل برطرف شدن هستن ولی نمی‌دونم چرا برطرف نمیشن!