فراتر از بحث اعتزالی و اشعری که یک دوگانه فقهی-حوزوی آن هم بیشتر در مخالفت با اندیشههای فرهنگی شیعی است، ریشههای مشکلات کنونی ایران را میتوان بیشتر در شعارگرایی، پردازش مکرر و بازگویی گفتههای درگذشتگان، و در یک کلام پرهیز از اقدام و عمل دانست.
سیستمهای هوشمند همچنان در حال رشد هستند و در برخی موضوعها عملکرد بهتری از آدمها دارند. پرسش این است که تا کجا این هوشمندان مصنوعی باید دنبالهرو تصمیمات آدمها باشند؟
اگر به فردی عملیات ریاضی ضرب و تقسیم یاد بدهید، آیا رفتار درستی است که از آن به بعد هرجا یک مسألهی ضرب و تقسیم ببیند از شما آویزان شود و طلبکار آموزش مجدد و پاسخگویی به مسأله باشد؛ و اگر پاسخ نگفتید سیلی از تهمتها و توهینها به سوی شما روانه کند؟ در کمال شرمندگی، متأسفانه این رفتار ضد توسعه و خلاف پیشرفت به فراوانی در فضای مجازی و واقعی ایران گسترده شده است.
نگاهی به نقش ضدفرهنگی گروههای مختلف اجتماعی در سگگردانی، پدیدههای همراه این پدیده، آثار و پیامدهای ملی و بینالمللی آن.
غم، شادی، اعتراض و.. هر کدام ابعادی از ابعاد وجودی انسانها هستند؛ اما انسان شاد، جنس و کیفیت غمش، عزاداریاش، جشنش، و موضعگیریاش بسیار بهتر و والاتر از یک انسان غمگین و افسرده است. بازی زیبا مبارک باد.